یادت هست مادر؟
اسم قاشق را گذاشتی قطار هواپیما
کشتی تا یک لقمه بیشتر بخورم
یادت هست؟
شدی خلبان ملوان لوکوموتیوران
میگفتی بخور تا بزرگ بشی
اقا شیره بشی
مرد بشی
عروسیت رو ببینم یادته مامان وحالا
من عادت کردم که هرچیزی را بدون
اینکه دوست داشته باشم قورت بدهم
حتی بغض های نترکیده ام را
مامان دارم خفه میشم از این دنیا
ادماش بریدم دیگه کم اوردم
